⁉️ خرید آیفون ۱۷ در ایران معادل ۸۷٪ درآمد سالانه است، در حالی که در کشورهای دیگر این درصد بسیار کمتر است.
🔹رقمهای گزارش درستاند، اما روش مقایسه اقتصادی آن گمراهکننده است.
♦️اولین مشکل، استفاده از درآمد کل سالانه بهجای درآمد پس از مالیات و کسورات اجتماعی است. برای نمونه در فرانسه حدود ۴۷٪ حقوق یک کارگر متوسط صرف مالیات و بیمههای اجتماعی میشود. بنابراین مقایسه با درآمد اسمی قدرت خرید واقعی مردم را نشان نمیدهد.
♦️دوم، هزینههای ضروری خانوار در کشورهای توسعهیافته سهم بزرگی از بودجه را مصرف میکند. در آمریکا، تنها هزینه مسکن بیش از یکسوم مخارج خانوار را تشکیل میدهد. حتی اگر نسبت قیمت آیفون به درآمد اسمی کم بهنظر برسد، پس از کسر مسکن، خوراک، بیمه و حملونقل، سهم باقیمانده برای خرید کالاهای لوکس محدود است.
♦️مقایسه این کشورها با ایران نیز مقایسه صحیحی نیست؛ قیمت کالاهای وارداتی تحت تأثیر تحریمها و دیگر مسائل، نوسانات ارزی و هزینههای جانبی در ایران بالاتر است.
📌قابل ذکر است اگر با چنین منطقی بررسی کنیم، بسیاری از هزینهها نیز در ایران کمتر است مانند بنزین:
قیمت بنزین به ازای هر لیتر:
ایران: ۰.۰۲۹ $
آمریکا: ۰.۹۴ $
فرانسه: ۱.۹۴ $
عربستان: ۰.۶۲ $
با توجه به مقادیر حداقل حقوق، میتوان چند لیتر بنزین خرید؟
ایران: ۳۶۶۷ L
آمریکا: ۱۳۳۶ L
فرانسه: ۹۸۰ L
عربستان: ۱۷۱۹ L
🙍دکتر فکت: بنابراین گزارشهایی که بدون توجه به ساختار هزینهها و درآمد واقعی مطرح میشوند، تصویر نادرستی از توان خرید مردم ارائه میدهند و این گزارش نیز گرچه غلط نیست اما #گمراه_کننده است.